مضمون تعدادی از برترین آثار کنراد تنهایی است. این مضمون در نوسترومو نیز آشکار است. تنهایی نوسترومو، تنهایی خانم گولد، تنهایی مبارز پیر ایتالیایی که هرگز به تفاهم یا پیوندی متقابل نمی‌انجامد. نوسترومو، در حقیقت، بررسی عمیق و نیز ظریف تاثیرات فاسد‌کننده‌ی سیاست و منافع مادی بر روابط انسان‌هاست.
ویژگی نوسترومو عظمت و ساختار دقیق این رمان است. زبان به مفهوم ادبی کلمه چالش برانگیز نیست، بلکه تمهیدی است برای توصیف و تشریح، توصیف مکان‌ها و شرح انگیزه‌ها و شخصیت‌ها.
خرید کتاب نوسترومو
جستجوی کتاب نوسترومو در گودریدز
معرفی کتاب نوسترومو از نگاه کاربران
شاهکار ... چیز جالب این است که حدود یک سوم رمان، من این حس عجیب و غریب را داشتم که چیزی است که به من اشاره کرد، چیزی که کاملا به آن نرسیده بود، مانند داستان، برای همیشه دشوار است که پیروی کند و در عین حال در همان زمان احساس کردم در داستان غوطه ور شده بودم و می خواستم بیشتر و بیشتر بخوانم ... شخصیت ها به نظر می رسید واقعی و به همان نحوی زنده بود که احتمالا می توانستم داشته باشم و هنوز هم احساس فاصله، احساس افسانه ای احساس می کردم. همانطور که راهم را برای پایان دادن به خودم انجام دادم احساس روشنایی ناگهانی داشتم ... همانطور که فردی که از تاریکی بیرون میآید، یک بار چشمهایش را به نور عادت کرده است، احساس دیدن آنچه که شما انتظار داشتید میبینید، این معمولا در ذات خود خوشحال است. نه، من فکر نمیکنم نگاه دوم به آن داشته باشم. یک رمان مانند این باید دو بار خوانده شود. من هنوز احساس کردم که چیزی را از دست داده ام. من و (معمولا) به شدت به پرونده های کنراد، به سخنان او، به ریتم او توجه کرده بود ... با این حال، در این نوشتار چیزی بود که به من از جنوب یادآوری کرده بود نویسندگان آمریکایی که از واقع گرایی جادوئی حمایت می کنند (اما برای زندگی من نمی توانم چیزی را تعریف کنم). این دقیقا تعریف معمولی آن نیست، هیچ اروتی وجود دارد و هیچ رویدادی غیرممکن نیست و یا سخت نیست که باور شود ... اما در خواست یک کلمه بهتر @ magic @ باید انجام شود. Nostromo، مردان ما ... خود نام خاطره ای به یاد می آورد @ او یکی از ما بود @ (لرد جیم) ... اما @ @ ما @ و @ @ @ هستند؟ کسانی که به ماthe دیگر @؟ در بعضی موارد همه چیز (و همه) در این داستان بر رویour men @ حل می شود. او شخصیت مردم است .. و در عین حال چنین بازیگری از شخصیت های قدرتمند و معتبر ایجاد شده است. چه رمان! چنین داستان غرور و غم و اندوه و جنون من مطمئن نیستم که هرگز دوباره خواندن. آن را به عنوان نمایشنامه های باستانی به عنوان غم انگیز احساس می کنید، به عنوان زیبا به عنوان هسته به عنوان بهترین از آنها غمگین. تنها تفاوت این است که این رمان تاریخی ندارد ... حتی یک روز. متاسفانه، داستان کاوش، ارباب و خدمتگزاران، مبارزه ناامید کننده به نامmaterial interest @ روزانه نیست. متاسفانه، باید بگویم، زیرا می تواند خیلی دوست داشتنی باشد که بتواند بگوید: این نوع چیز دیگر اتفاق نمی افتد @، در حالی که برعکس مجبور است بگوید \"هر روز اتفاق می افتد @ اگر نه\" و اغلب ... @ برای من، کلماتmaterial interest @ برای همیشه حافظ این رمان است. با این حال، من حدس می زنم که به طور کامل درک مفاهیم، شما واقعا باید رمان را بخوانید. یا شاید من فقط گفتم که شما را به خواندن رمان ... فقط در مورد من (بسیار واضح) ستایش شکست خورده بود.
مشاهده لینک اصلی
رمان تقریبا کامل من نمی توانم فکر کنم اما تعداد انگشت شماری از نویسندگان (Dostoevsky، کافکا، ملویل) که یک کتاب بهتر نوشته اند.
مشاهده لینک اصلی
این سومین خواندن من از این کتاب عجیب و قابل توجه است. همانطور که نیمه اول داستان را دوباره شروع کردم، احساس ناامیدی کردم - مثل اینکه طعم و مزه من به عنوان دانشجوی جوان که اولین بار این کتاب را بخواند، به نوعی به من یاد داد. هیچ شخص مرکزی در این داستان وجود نداشت: قطعا جیان بتستا فیدانزا، a.k.a. Nostromo، capataz de cargadores خوش تیپ؛ نه چارلز و امیلی گولد، صاحبان معدن ساندویچ سانتاما، نه؛ و نه این میزبان شخصیت های دیگر که نمایش های کنراد قبل از چشم ما بود. نه، ستاره نقره ای از معدن بود. در طی یک انقلاب، نوستروم با پرتاب یک پرنده سبک تر از نقره - یکی از محموله های سه ماهه از معدن - به ایمنی و دور از دست های حریص Monteros و Sotillo است. اگر چه سه نفر در آن سبکتر از سولاکو به سمت جزیره بزرگ ایزابل در حال حرکت بودند، اما آنچه که باقی مانده است یک رمز و راز است، رمز و رازهایی است که همه سه نفر به شر می رسند. اگر از دیدگاه این شیء بی جان، کتاب را مشاهده کنید، نقره از معدن، می بینید که چگونه آن لحن را که تمام شخصیت های دیگر رقص می بخشد فرا می خواند. بعضی از آنها موفق به زنده ماندن از کشیدن خود، مانند خود گولد، که خود را به عنوان بندگان ثروت بزرگ، و یا پدر، بعد از کاردینال / اسقف کوربلا، که فقط برای روح و روان مراقبت می کند یا دکتر Monygham، که از او زخمی شده است گذشته خود را در جمهوری ناپدید شده از Costaguana به چیزی بیش از یک حضور غریب. Nostromo در واقع یک کتاب عالی است، اما یکی که نیاز دارد که بر اساس شایستگی خود گرفته شود. آن را با هیچ تصوراتی روبرو نکنید، و برای اولین و یا حتی چندین صفحه آن را نگه دارید. در ابتدا همه چیز به آرامی اتفاق می افتد، اما بعد همه جهنم سست می شوند. و قهرمان ترین رویداد از همه، Nostromos معروف سوار به Cayta به قلاب با نیروهای ژنرال Barrios، تنها در گذشته دیده می شود. در نهایت، ما به ذهن خود را به Nostromos را ببینید - و آنچه که ما می بینیم آن است که نقره ای از معدن به او انجام داده است.
مشاهده لینک اصلی
\"او در هنر مقارن با انسان بسیار متمادی بود که در سایه های ظریف از خود فراموشی و در پیشگیری از درک جهانی است.\" • جوزف کنراد، NostromoI این بررسی را با نقل قول که به من شخصا به نظر می رسد چیزی از پیچیدگی این رمان را نشان می دهد. درک جهانی، پیشنهاد چیزی که در زیر سطح قرار دارد، در عین حال حتی عرفانی است. همه این موارد در این رمان یافت می شود، زیرا کارهای کنراد بسیار عمیق و پیچیده است. عمیقا وحشتناک است که در زمان خود منتقدان موفق به دیدن عظمت آثار خود نشدند و از این رو او به عنوان نویسنده ای از داستان های دریایی (ماجراجویی) شناخته می شد. در حالی که بسیاری از آثار او دارای دریایی هستند، آنها بسیار معنی دار هستند و پس از آن هر داستان فقط ماجراجویانه می تواند باشد. چه نوع رمان این است؟ شاهکار واقعی ... روش ساده ای برای توصیف این رمان وجود ندارد. این یکی از بهترین فیلمهای Conrad's است که باید ارائه دهد. بنابراین، اگر اتفاق می افتد به دوست این نویسنده، شما باید آن را امتحان کنید. اگر شما خواندن و دوست داشتن هر یک از کلمات دیگر خود را، احتمالا شما نیز این یکی را دوست دارد. چیز جالب این است که برای حدود یک سوم از رمان، من این احساس عجیب و غریب بود که چیزی است که به من اشاره کرد، چیزی است که من کاملا قادر به درک نیست، برخی از پیام های ظریف من دریافت نشد، برخی از پیام های پنهان من کاملا نمی گرفتن، مانند داستان برای برخی از دلایل پنهان برای من. این دقیقا احساس سختی به دنبال داشت، اما این تمرکز را نیازمند بود و در عین حال احساس می کردم در داستان کاملا غوطه ور شده بودم. هر لحظه از خواندن آن را مانند یک جادوی جادویی گرفتار شد و همه چیزهایی که می خواستم انجام شود این بود که بیشتر و بیشتر بخوانم ... شخصیت ها به نظر می رسید واقعی و به همان نحوی زنده بود که احتمالا می توانستند داشته باشند. من به شخصیت ها در سطح شخصی ارتباط داشتم با این حال، من احساس حس فاصله، این تقریبا عجیب و غریب به عنوان احساس که توسط شخصیت هایی که احساس می کنند هر دو انسان و بالاتر از انسان (نوع بزرگتر از زندگی) احساس می شود. همانطور که راهم را به سمت پایان رسانیدم احساس روشنایی ناگهانی داشتم ... هرگز آن را فراموش نخواهم کرد. این احساس آن شبیه به یک احساس است که فردی که از تجربیات تاریک خارج می شود، زمانی که چشمانش به نور عادت می کند، احساس سرانجام دیدن، تنها لذت دیدن اینکه با شادی از تجربه محیط اطراف شما مخلوط است. علاوه بر این، بیشتر از دیدن آن بود، دیدن چیزی بود که امیدوار بودید ببینید. احساس لذت بردن از امیدهای شما معمولا در ذات خود خوشحال است. نه، من فکر نمیکنم نگاه دوم به آن داشته باشم. یک رمان مانند این باید دو بار خوانده شود. من هنوز احساس می کنم که چیزی از دست داده ام. من هنوز میخواهم آن را دوباره بخوانم، یکی دیگر را ببینم، آنچه را که ممکن است از دست داده ام ببینم. من و (هنوز) به شدت به پروزای کانراد، به سخنان او، به ریتم او جذب شد ... با این وجود، این رمان در یک طرفه. می بینید، این بار چیزی در نوشتن آن وجود داشت که به نویسندگان آمریکای جنوبی که از واقع گرایی جادویی رضایت داشتند (اما برای زندگی من نمی توانستم چیزی را تعریف کنم) یادآور شدم. این دقیقا تعریف معمولی آن نیست، هیچ ارواح وجود دارد و هیچ رویدادی غیرممکن نیست و یا سخت نیست که باور شود ... اما در مورد اینکه یک کلمه بهتر @ magic @ باید انجام شود. â € œ ... تمام این زندگی، باید زندگی، از آن است که بسیار شبیه یک رویایی است. \"• جوزف کنراد، NostromoNostromo، مردان ما ... نام او به ارمغان می آورد خاطره ای از @ یکی از ما بود @ (لرد جیم) ... اما @ @ @ ما @ و @ @ @ هستند کسانی که به ماthe دیگر @؟ در بعضی موارد همه چیز (و همه) در این داستان بر رویour men @ حل می شود. او شخصیت مردم است (شاید به همین شیوه لرد جیم). با این حال، به رغم این واقعیت که شخصیت اصلی آنقدر چشمگیر است، شخصیت های دیگر در سایه اش سقوط نمی کنند. دلیل این امر به طور طبیعی این واقعیت است که مشخص کردن شخصیت های دیگر بسیار موفق است. در واقع، چنین رکوردی از شخصیت های قدرتمند و معتبر در هر رمان که می توانم آن را در نظر بگیرم، سخت است. تمام کاراکترها با جزئیات و جزئیات کامل ایجاد می شوند. چه رمان است چنین داستان غرور و غم و اندوه و جنون من مطمئن نیستم که هرگز دوباره خواندن. آن را به عنوان نمایشنامه های باستانی به عنوان غم انگیز احساس می کنید، به عنوان زیبا به عنوان هسته به عنوان بهترین از آنها غمگین. تنها تفاوت این است که این رمان تاریخی ندارد ... حتی یک روز. متاسفانه، داستان کاوش، ارباب و خدمتگزاران، مبارزه ناامید کننده به نامmaterial interest @ روزانه نیست. متاسفانه، باید بگویم، زیرا می تواند خیلی دوست داشتنی باشد که قادر به گفتن @ این نوع چیز دیگر اتفاق نمی افتد @، در حالی که برعکس مجبور است بگوید @ هر روز اتفاق می افتد @ اگر نه @ اتفاق می افتد بیشتر و بیشتر ... @ â € œIt یکی دیگر از پیروزی های Nostromos، بزرگترین، نفرت انگیز ترین، شوم ترین از همه بود. در آن فریاد واقعی از احساس شور و شوق که به نظر می رسید حلقه صدا از Punta Mala به Azuera و دور به خط روشن از افق، با یک ابر سفید بزرگ درخشان مانند یک جرم نقره ای جامد، نابغه Capataz د Cargadores با شکوه غالب خلیج تاریک حاوی ...
مشاهده لینک اصلی
DNF در 85 صفحه. این یک تلاش دوم بود. من خیلی خسته بودم نمی توانستم خودم را ادامه دهم من فکر می کنم 150 بار اول امتحان کردم. شاید از روزی که من از کتابهای دیگر کنراد خوشتان آمد و از کتابهای دیگرش لذت بردم، از آن درنگ کردم.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب نوسترومو
ویژگی نوسترومو عظمت و ساختار دقیق این رمان است. زبان به مفهوم ادبی کلمه چالش برانگیز نیست، بلکه تمهیدی است برای توصیف و تشریح، توصیف مکان‌ها و شرح انگیزه‌ها و شخصیت‌ها.
خرید کتاب نوسترومو
جستجوی کتاب نوسترومو در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
رمان تقریبا کامل من نمی توانم فکر کنم اما تعداد انگشت شماری از نویسندگان (Dostoevsky، کافکا، ملویل) که یک کتاب بهتر نوشته اند.
مشاهده لینک اصلی
این سومین خواندن من از این کتاب عجیب و قابل توجه است. همانطور که نیمه اول داستان را دوباره شروع کردم، احساس ناامیدی کردم - مثل اینکه طعم و مزه من به عنوان دانشجوی جوان که اولین بار این کتاب را بخواند، به نوعی به من یاد داد. هیچ شخص مرکزی در این داستان وجود نداشت: قطعا جیان بتستا فیدانزا، a.k.a. Nostromo، capataz de cargadores خوش تیپ؛ نه چارلز و امیلی گولد، صاحبان معدن ساندویچ سانتاما، نه؛ و نه این میزبان شخصیت های دیگر که نمایش های کنراد قبل از چشم ما بود. نه، ستاره نقره ای از معدن بود. در طی یک انقلاب، نوستروم با پرتاب یک پرنده سبک تر از نقره - یکی از محموله های سه ماهه از معدن - به ایمنی و دور از دست های حریص Monteros و Sotillo است. اگر چه سه نفر در آن سبکتر از سولاکو به سمت جزیره بزرگ ایزابل در حال حرکت بودند، اما آنچه که باقی مانده است یک رمز و راز است، رمز و رازهایی است که همه سه نفر به شر می رسند. اگر از دیدگاه این شیء بی جان، کتاب را مشاهده کنید، نقره از معدن، می بینید که چگونه آن لحن را که تمام شخصیت های دیگر رقص می بخشد فرا می خواند. بعضی از آنها موفق به زنده ماندن از کشیدن خود، مانند خود گولد، که خود را به عنوان بندگان ثروت بزرگ، و یا پدر، بعد از کاردینال / اسقف کوربلا، که فقط برای روح و روان مراقبت می کند یا دکتر Monygham، که از او زخمی شده است گذشته خود را در جمهوری ناپدید شده از Costaguana به چیزی بیش از یک حضور غریب. Nostromo در واقع یک کتاب عالی است، اما یکی که نیاز دارد که بر اساس شایستگی خود گرفته شود. آن را با هیچ تصوراتی روبرو نکنید، و برای اولین و یا حتی چندین صفحه آن را نگه دارید. در ابتدا همه چیز به آرامی اتفاق می افتد، اما بعد همه جهنم سست می شوند. و قهرمان ترین رویداد از همه، Nostromos معروف سوار به Cayta به قلاب با نیروهای ژنرال Barrios، تنها در گذشته دیده می شود. در نهایت، ما به ذهن خود را به Nostromos را ببینید - و آنچه که ما می بینیم آن است که نقره ای از معدن به او انجام داده است.
مشاهده لینک اصلی
\"او در هنر مقارن با انسان بسیار متمادی بود که در سایه های ظریف از خود فراموشی و در پیشگیری از درک جهانی است.\" • جوزف کنراد، NostromoI این بررسی را با نقل قول که به من شخصا به نظر می رسد چیزی از پیچیدگی این رمان را نشان می دهد. درک جهانی، پیشنهاد چیزی که در زیر سطح قرار دارد، در عین حال حتی عرفانی است. همه این موارد در این رمان یافت می شود، زیرا کارهای کنراد بسیار عمیق و پیچیده است. عمیقا وحشتناک است که در زمان خود منتقدان موفق به دیدن عظمت آثار خود نشدند و از این رو او به عنوان نویسنده ای از داستان های دریایی (ماجراجویی) شناخته می شد. در حالی که بسیاری از آثار او دارای دریایی هستند، آنها بسیار معنی دار هستند و پس از آن هر داستان فقط ماجراجویانه می تواند باشد. چه نوع رمان این است؟ شاهکار واقعی ... روش ساده ای برای توصیف این رمان وجود ندارد. این یکی از بهترین فیلمهای Conrad's است که باید ارائه دهد. بنابراین، اگر اتفاق می افتد به دوست این نویسنده، شما باید آن را امتحان کنید. اگر شما خواندن و دوست داشتن هر یک از کلمات دیگر خود را، احتمالا شما نیز این یکی را دوست دارد. چیز جالب این است که برای حدود یک سوم از رمان، من این احساس عجیب و غریب بود که چیزی است که به من اشاره کرد، چیزی است که من کاملا قادر به درک نیست، برخی از پیام های ظریف من دریافت نشد، برخی از پیام های پنهان من کاملا نمی گرفتن، مانند داستان برای برخی از دلایل پنهان برای من. این دقیقا احساس سختی به دنبال داشت، اما این تمرکز را نیازمند بود و در عین حال احساس می کردم در داستان کاملا غوطه ور شده بودم. هر لحظه از خواندن آن را مانند یک جادوی جادویی گرفتار شد و همه چیزهایی که می خواستم انجام شود این بود که بیشتر و بیشتر بخوانم ... شخصیت ها به نظر می رسید واقعی و به همان نحوی زنده بود که احتمالا می توانستند داشته باشند. من به شخصیت ها در سطح شخصی ارتباط داشتم با این حال، من احساس حس فاصله، این تقریبا عجیب و غریب به عنوان احساس که توسط شخصیت هایی که احساس می کنند هر دو انسان و بالاتر از انسان (نوع بزرگتر از زندگی) احساس می شود. همانطور که راهم را به سمت پایان رسانیدم احساس روشنایی ناگهانی داشتم ... هرگز آن را فراموش نخواهم کرد. این احساس آن شبیه به یک احساس است که فردی که از تجربیات تاریک خارج می شود، زمانی که چشمانش به نور عادت می کند، احساس سرانجام دیدن، تنها لذت دیدن اینکه با شادی از تجربه محیط اطراف شما مخلوط است. علاوه بر این، بیشتر از دیدن آن بود، دیدن چیزی بود که امیدوار بودید ببینید. احساس لذت بردن از امیدهای شما معمولا در ذات خود خوشحال است. نه، من فکر نمیکنم نگاه دوم به آن داشته باشم. یک رمان مانند این باید دو بار خوانده شود. من هنوز احساس می کنم که چیزی از دست داده ام. من هنوز میخواهم آن را دوباره بخوانم، یکی دیگر را ببینم، آنچه را که ممکن است از دست داده ام ببینم. من و (هنوز) به شدت به پروزای کانراد، به سخنان او، به ریتم او جذب شد ... با این وجود، این رمان در یک طرفه. می بینید، این بار چیزی در نوشتن آن وجود داشت که به نویسندگان آمریکای جنوبی که از واقع گرایی جادویی رضایت داشتند (اما برای زندگی من نمی توانستم چیزی را تعریف کنم) یادآور شدم. این دقیقا تعریف معمولی آن نیست، هیچ ارواح وجود دارد و هیچ رویدادی غیرممکن نیست و یا سخت نیست که باور شود ... اما در مورد اینکه یک کلمه بهتر @ magic @ باید انجام شود. â € œ ... تمام این زندگی، باید زندگی، از آن است که بسیار شبیه یک رویایی است. \"• جوزف کنراد، NostromoNostromo، مردان ما ... نام او به ارمغان می آورد خاطره ای از @ یکی از ما بود @ (لرد جیم) ... اما @ @ @ ما @ و @ @ @ هستند کسانی که به ماthe دیگر @؟ در بعضی موارد همه چیز (و همه) در این داستان بر رویour men @ حل می شود. او شخصیت مردم است (شاید به همین شیوه لرد جیم). با این حال، به رغم این واقعیت که شخصیت اصلی آنقدر چشمگیر است، شخصیت های دیگر در سایه اش سقوط نمی کنند. دلیل این امر به طور طبیعی این واقعیت است که مشخص کردن شخصیت های دیگر بسیار موفق است. در واقع، چنین رکوردی از شخصیت های قدرتمند و معتبر در هر رمان که می توانم آن را در نظر بگیرم، سخت است. تمام کاراکترها با جزئیات و جزئیات کامل ایجاد می شوند. چه رمان است چنین داستان غرور و غم و اندوه و جنون من مطمئن نیستم که هرگز دوباره خواندن. آن را به عنوان نمایشنامه های باستانی به عنوان غم انگیز احساس می کنید، به عنوان زیبا به عنوان هسته به عنوان بهترین از آنها غمگین. تنها تفاوت این است که این رمان تاریخی ندارد ... حتی یک روز. متاسفانه، داستان کاوش، ارباب و خدمتگزاران، مبارزه ناامید کننده به نامmaterial interest @ روزانه نیست. متاسفانه، باید بگویم، زیرا می تواند خیلی دوست داشتنی باشد که قادر به گفتن @ این نوع چیز دیگر اتفاق نمی افتد @، در حالی که برعکس مجبور است بگوید @ هر روز اتفاق می افتد @ اگر نه @ اتفاق می افتد بیشتر و بیشتر ... @ â € œIt یکی دیگر از پیروزی های Nostromos، بزرگترین، نفرت انگیز ترین، شوم ترین از همه بود. در آن فریاد واقعی از احساس شور و شوق که به نظر می رسید حلقه صدا از Punta Mala به Azuera و دور به خط روشن از افق، با یک ابر سفید بزرگ درخشان مانند یک جرم نقره ای جامد، نابغه Capataz د Cargadores با شکوه غالب خلیج تاریک حاوی ...
مشاهده لینک اصلی
DNF در 85 صفحه. این یک تلاش دوم بود. من خیلی خسته بودم نمی توانستم خودم را ادامه دهم من فکر می کنم 150 بار اول امتحان کردم. شاید از روزی که من از کتابهای دیگر کنراد خوشتان آمد و از کتابهای دیگرش لذت بردم، از آن درنگ کردم.
مشاهده لینک اصلی