Decameron مجموعه ای از Novellas توسط نویسنده ایتالیایی قرن 14th Giovanni Boccaccio (1313-1375) است.
Decameron (c.1351) یک سری سرگرم کننده از صد داستان است که پس از مرگ سیاه نوشته شده است. این داستان ها در یک ویلای کشور در خارج از شهر فلورانس توسط ده مردان و زنان نجیب جوان که می خواهند از نابودی طاعون فرار کنند، گفته شده است. مهارت Boccaccios به عنوان یک نمایشنامه نویس استادانه در این پرتره های زنده از مردم از همه ایستگاه های زندگی نمایش داده می شود، با توطئه هایی که در تنوع بسیاری از واکنش های انسانی وجود دارد.
خرید کتاب دکامرون
جستجوی کتاب دکامرون در گودریدز
معرفی کتاب دکامرون از نگاه کاربران
Il Decamerone = The Decameron, Giovanni Boccacccio
The Decameron is a collection of novellas by the 14th-century Italian author Giovanni Boccaccio (1313–1375). The book is structured as a frame story containing 100 tales told by a group of seven young women and three young men sheltering in a secluded villa just outside Florence to escape the Black Death, which was afflicting the city. Boccaccio probably conceived of The Decameron after the epidemic of 1348, and completed it by 1353. The various tales of love in The Decameron range from the erotic to the tragic. Tales of wit, practical jokes, and life lessons contribute to the mosaic. In addition to its literary value and widespread influence (for example on Chaucers The Canterbury Tales), it provides a document of life at the time. Written in the vernacular of the Florentine language, it is considered a masterpiece of classical early Italian prose.
هنوز نخوانده ام؛ شاید امشب آغاز کنم
عنوان: دکامرون ؛ نویسنده: جووانی بوکاچیو؛ مترجم: احمدخان دریابیگی؛ بوشهر، ؟، 1282؛
عنوان: دکامرون - حاوی یکصد حکایت فرح انگیز؛ نویسنده: جووانی بوکاچیو؛ مترجم: حبیب شنوقی؛ تهران، گوتنبرگ، 1338، در دو جلد؛ داستانهای ایتالیایی - قرن 14 م
عنوان: دکامرون - حاوی یکصد حکایت فرح انگیز؛ نویسنده: جووانی بوکاچیو؛ مترجم: محمد قاضی؛ تهران، مازیار، 1379، در 876 ص؛ چاپ دوم 1393؛ شابک: 9789645676108؛ موضوع: داستانهای ایتالیایی - قرن 14 م
دکامرون مشهورترین اثر «جووانی بوکاچیو» نویسندهٔ قرن چهاردهم میلادی کشور ایتالیاست که حاوی یکصد داستان کوتاه است. بوکاچیو این کتاب را به سبک هزار و یک شب نگاشته است و مواد خام قصه ها را از افسانه های: یونانی، رومی و دیگر کشورهای مشرق زمین، و گاه از زندگی روزمره ی مردمان وام گرفته است. ایشان این کتاب را بلافاصله پس از شیوع طاعون سال 1348 میلادی در فلورانس نوشتند. چارچوب راویان اصلی دکامرون را هفت زن و سه مرد تشکیل میدهند، که برای گریز از بلای طاعون، فلورانس را ترک کرده، به خانه های ییلاقی اطراف شهر پناه می‌برند؛ و در آنجا برای اینکه ذهن خود را از آن رخداد دور کنند، به قصه گوئی برای یکدیگر می‌پردازند؛ و چون خـُلق و خوی داستان‌گویان متفاوت است، داستانها دارای گیرائی و تنوع بسیار است. نویسنده آشنا به روح بشری و اشخاص داستان، و قهرمان‌های آن زنده و پر از شور زندگی، و جانوران داستانهای دکامرون نیز چنین هستند. این کتاب بعدها در ادبیات برخی کشورها، از جمله در انگلستان، مورد اقتباس و تقلید قرار گرفت. بسیاری از نویسندگان از جمله شکسپیر از قصه های آن برای نوشتن نمایشنامه های خود سود بردند. نخستین برگردان فارسی «دکامرون»، در دوره ی ناصر‌الدین شاه قاجار بود، که احمدخان دریابیگی در فاصله سالهای 1280 تا 1282 هجری خورشیدی، نخست در روزنامه مظفری بوشهر، و سپس به صورت چاپ سنگی و در قطع بزرگ آن را به سال 1282 خورشیدی چاپ کردند. ترجمه دوم توسط حبیب شنوقی در دو جلد و در یک مجلد در سال 1338 هجری خورشیدی منتشر شد، و سرانجام ترجمه سوم که ترجمه ای دقیق و کامل است، توسط زنده یاد: محمد قاضی؛ در سال 1379 هجری خورشیدی در انتشارات مازیار منتشر شد. البته منتخبی از داستانهای دکامرون را نیز بانو طاهره بدیعی در 70 ص در سال 1381 منتشر کرده است. عنوان کتاب یعنی: «دکامرون» از دو واژه یونانی «ده» و «روز» گرفته شده است. ساختار دکامرون به سال 1351 میلادی (و یا به روایتی به سال 1353 میلادی) به پایان رسیده است. کتاب با شرحی از وبا (مرگ سیاه) آغاز و به معرفی هفت زن و سه مرد جوان میرسد، که از فلورانس وبازده به دهاتی در حواشی فیسل برای دو هفته فرار میکنند. برای گذشت زمان، هر شب، همۀ اعضا هر یک داستانی را تعریف میکند. اگرچه چهارده روز میگذرد، دو روز در هر هفته برای کارهای دیگر اختصاص مییابند: یک روز برای وظایف و یک روز مقدس که هیچ کس در آنروز هیچ کاری نمی‌کند. بدینسان در پایان ده روز، صد داستان بازگو میشود. هرکدام از شخصیتها به نوبت به عنوان: شاه، و یا ملکه، برای یکی از آن ده روز انتخاب میشوند. وظیفه (شاه و یا ملکه) شامل انتخاب موضوع داستان برای آنروز میباشد، و موضوعات همه ی روزها به استثنای دو روز، معین میگردند: قدرت دارایی، قدرت خواست آدمی، داستانها ی عاشقانه که غم انگیز به پایان میرسند، داستانهای عاشقانه که پایانی خوش دارند، پاسخهای هوشمندانه ای که جان یک سخنگو را حفظ میکنند، حقه هایی که زنان به مردان میزنند، حقه هایی که مردم بطور عام به هم میزنند، و داستانهایی از عفت و پاکدامنی. تنها «دایو نیو» که هر روز داستان دهم را میگوید، به خاطر ذکاوتی که دارد حق آنرا دارد که هر داستانی را که میخواهد تعریف کند. نویسنده های بسیاری فکر میکنند که: «دایو نیو» نقطه نظرات خود بوگاچیو را بیان میکند. هر روز علاوه بر روایت شامل یک مقدمه و نتیجه مختصر نیز هستند تا قالب داستانها به غیر از طریق داستانگویی و از راه توضیح فعالیتهای روزانه نیز ادامه یابد. این فاصلۀ میان پرده ای مکرراً شامل استنساخ آوازهای محلی (فولکور) ایتالیایی ست. رابطۀ بین داستانهای یکروز و با روزهای دیگر آنگونه که بوگاچیو رخدادهای پیشین را بهم میتند، یک کلیت را تشکیل میدهند. موضوعات پایه ای داستانها عبارتند از: به ریشخند گرفتن شهوت و طمع کشیشها، تنش بین طبقۀ ثروتمند جدید تاجرها و خانواده های اشرافی، و خطرات و ماجراجوییهای بازرگانان در سفرهای تجاری. ا. شربیانی
مشاهده لینک اصلی
خیلی وقت پیش خوندمش . البته نسخه با ترجمه حبیب شنوقی که ۱۴قصه بیشتر از نسخه محمد قاضی داره و البته داستان هاش هم سانسور نشدن. به نظرم دکامرون کتابیه که جذابیتش به همون مسائل اروتیکش برمیگزده .یه چیزی مثل کارای عبید زاکانی .اگر طنز و هزلش رو بگیریم چیزی ازش نمیمونه .با توجه به اینکه بیشتر حکایت های کتاب رو خیلی دوست دارم بهش نمره کامل میدم.
مشاهده لینک اصلی
در قرن 14 در اروپا، در دوران ویرانگر مرگ سیاه، یک گروه فلورانسهای جوان - هفت زن و سه مرد - تصمیم گرفتند از پناه گریختن از پناهگاه و فرار از طاعون در ویلا خارج از شهر فلورانس. این چارچوب اساسی است که توسط نویسنده ی ایتالیایی جیووانی بوكاچوو برای ما صد داستان زندگی، عشق و ثروت با The Decameron استفاده می كند. پس از خروج از شهر، برای گذراندن زمان، ایده ی گفتن داستان ها به ارمغان می آورد و هر یك از آنها گروه جوان - Pampinea، Fiammetta، Filomena، Emilia، Lauretta، Neifile، Elissa، Panfilo، Filostrato و Dioneo - باید یک داستان را در هر روز بگویند. از روز دوم، فیلومنا، که به عنوان ملکه روز منصوب شد - همه آنها تبدیل به ملکه یا پادشاه شد - تصمیم گرفت که داستانهایی که در هر روز به آنها گفته شود، همه مربوط به موضوعی است که قبلا توسط یکی انتخاب شده بود مسئول تنها استثنا از این قانون، دیونو است، که خواسته است که به عنوان آخرین کسی باشد که هر روز داستان خود را به او بگوید و از الزام تطابق با موضوع روز آزاد شود. در آن استدلال شده است که دیونو به عنوان راه برای بوككچو به منظور بیان دیدگاه های خود از طریق داستان هایش خدمت كرده بود. من روزهای دلپذیری در شركت فلورانس های جوان مانند روز هشتم داشتم كه Lauretta به عنوان داستان های ترفندها انتخاب كرد زنان در مردان بازی می کنند و یا مردان در زنان بازی می کنند که، البته، با داستان های خنده دار و شیوه های هوشمندانه بسته بندی می شود؛ و یا آخرین روز، زمانی که پانفیلو خواسته بود که در مورد اعمال سخاوت سخن بگوید. من تعجب می کنم که آیا بوچاکو قصد دارد پیام های امیدوارانه ای به خوانندگانش پس از بسیاری از موارد خیانت و بدبختی بگذراند. اما دو روز بیشتر از دیگران لذت بخش بود: روز سه شنبه، ملکه روز، نویفیل تصریح کرد که داستان هایی که در آن فرد به سختی چیزی را به دست آورد یا آن را از دست داده و سپس دوباره آن را باید برای همه سرگرمی گفت. در آن روز Panfilo داستان بسیار خنده دار (چهارم) Dom Felice روایت می کند که با تمایل به صرف وقت کافی با همسر Friar Puccios به شوهرش می گوید که او مجبور است که برای رسیدن به فداکاری مجازات شود. اجازه دهید فقط بگویم که Dom Felice باید پس از این داستان مجازات های زیادی را مرتکب شود ... دو داستان دیگر از همان روز اول همچنان بعضی از موارد مورد علاقه من باقی مانده است: FALST TALE فیلوستراتو داستان داستان ماستتو دا لامپوراکیو، مرد جوان و خوش تیپ است که تصمیم می گیرد پس از شنیدن صدای قدیمی، دیگر در آنجا وجود ندارد. در حالی که کار می کند، توسط دو تن از راهبه ها متوجه شده است که، کنجکاو است تا احساس کند که احساس داشتن یک مرد، تصمیم می گیرد با او دروغ بگوید. همانطور که کلمه گسترش می یابد، ماستتو کار خود را بسیار طولانی می کند. @فقدان! به دیگران رجوع کنید، این چه چیزی است که می گویید؟ آیا نمی دانید که ما بکارت خود را به خدا وعده داده اید؟ اولا، اولا پاسخ دادید که چقدر برای او روز قیامت وعده داده شده است، و هیچ کس برای او انجام نمی شود! ما او را وعده داده ایم، اجازه دهید او خود را یکی دیگر از دیگران یا دیگران برای انجام آن به او. @\nبوك كاكوچو يك بار ديگر يك داستان طنزآميز با تظاهرات مذهبي و انتقادات كليساي كليسا را مي نويسد. حتی سیب، که از آن شما انتظار می رود که بهتر شناخت و رهبری را نسبت به آنچه که حقوقی است، کمک نکنید، اما برای به اشتراک گذاشتن خدمات ماساتت. TENTH TALEDioneo داستان داستان یک دختر زیبا و جوان به نام آلبیخ را می گوید که، مذهبی نیست اما مسیحیان زیادی را می شنوند که درباره ایمان صحبت می کنند و خدمت به خداوند، آرزو می کرد آنچه را که در آن بود، پیدا کند. پس از شنیدن پاسخ آنها و سرگردانی به بیابان در تلاش برای نزدیک شدن به خداوند، او در نهایت با یک راهب به نام Rustico ملاقات کرد که به نظر او وسوسه شد، تصمیم گرفت به او آموزش دهد که چگونه به شیطان بازگردد به جهنم @. Whereupon Rustico، دیدن او بسیار منصفانه، احساس الحاقی میل، و در نتیجه یک شورشی از گوشت آمد، که آلبیخ با تعجب مشخص، گفت: Rustico، این چیزی است که من می بینم تو، که پیش می آید، و که من ندارم؟ آه! دختر من، گفت: \"Rustico، شیطان که من به تو گفته ام، و تو را می بینم؟\" او اکنون به سختی به من عذاب می بخشد، به طوری که من ناتوانم قادر به نگه داشتن آن هستم. @\nاین داستان چنان @ گرافیک بود که در ترجمه یونان پائیز «The Decameron» او تصمیم گرفت که بجای ترجمه آنها Boccaccios را به جای ترجمه آنها بگذارد و بیان کند که @ ... غیرممکن است که تکنیک های این هنر اسرارآمیز را به زبان انگلیسی تحمل کند ... FOURTH DAYOn در روز چهارم، Filostrato، که به عنوان re del giorno منصوب شد، خواستار دوستان خود را به داستان از دوستداران که رابطه خود را به پایان رسید در فاجعه است. Fiammetta اولین داستان روز را می گوید، به داستان تانکریت می گوید که پس از قتل عام دختر گیشوندا، قلب خود را در یک جام طلایی می فرستد. او سپس تصمیم می گیرد که جام را با سم پر کند، آن را بنوشد و می میرد. در میان دیگر داستان های تراژیک، مورد علاقه من است که به شرح زیر است: FIFTH TALEFilomena داستان غم انگیز از Lisabetta است که عاشق او Lorenzo توسط برادرانش کشته شده است. در رویا، او به او می گوید جایی که بدنش را دفن کرد و تصمیم می گیرد سرش را بگیرد و ...
مشاهده لینک اصلی
پس از گذشت چند سال، دو تلاش و دو نسخه مختلف، این کتاب را به پایان رساندم. اولین تحسین بزرگ ادبی سال 2016 است. همه می توانم بگویم این است که تاریخ بشریت در هر صفحه این کتاب نهفته است. فضیلت ها و نقص هایی که نور انسان را تیره و تیره نشان می دهند، بوسیله Boccaccios به شکلی پر از شکلی ظریف و با استعداد و عجیب و غریب دیگر، صدای داستان های هفت بانوی جوان و سه مرد جوان که توسط این مجموعه زیبا ساخته شده است، فرار کرده است. از فلورانس (جایی که من عاشق و با آن من یک پیوند است که فراتر از منشا اسم و اجداد من است)، تلاش برای فرار از مرگ سیاه. این داستان ها بیشتر مربوط به ارتباط بین هوش و ثروت و نحوه کارکرد شخصیت های picaresque برای رسیدن به موفقیت است. اغلب اوقات درمورد یگانه بودن (Boccaccio باید ال جیمز زمان خود بوده است، اما، شما می دانید، با مهارت های نوشتن)، این داستان ها فاصله را از آرمان های قرون وسطایی، با توجه به انسان واقعی تمرکز می کنند. هرگز، من شروع به خواندن این مجموعه در سال 2013 و ناکام ماند. آمار / 06/25/2013 علامت گذاری به عنوان: در حال حاضر خواندن09 / 22/2013 صفحه 590 64.0٪ 01/02/2014 علامت گذاری به عنوان: will-i-ever-finish-it12 / 10/2015 علامت گذاری به عنوان: شروع به خواندن صفحه 1، مخفیانه12 / 20/2015 علامت گذاری به عنوان: در حال حاضر خواندن، officially02 / 13/2016 به عنوان: finishedBut، همانطور که می بینید، این سال من آن را ساخته ام. از آنجایی که من یک عکس از یک همراه وفادار نشسته در کنار من دارم، یک شاهد متعهد برای مبارزه با چشم های زیبا کهن بر روی من است، من فقط می توانم آن را تجسم کنم. (مشاهده اسپویلر) [هی، اوه مرده نیست! هس فقط با من نیست (مخفی کردن اسپویلر)] حافظه دوست داشتنی در حال حاضر به این کتاب فوق العاده متصل است. می 9، 16 * همچنین در وبلاگ من ** عکس اعتبار: چارلی و کتاب / من.
مشاهده لینک اصلی
Decameron مجموعه ای از صد داستان است که توسط یک گروه از ده نفر، هفت زن و سه مرد بیش از ده روز به یکدیگر گفته شده است. همه این داستان ها در یک داستان وجود دارد که در مورد این گروه از افرادی است که در طول وقوع طاعون در فلورانس گرد هم می آیند و چگونه به آن واکنش نشان می دهند - این است که با رفتن به حومه اطراف و بازسازی نوعی موقت Eden خارج از ترس از زمان. فراتر از آن، نویسندگان قصد و دفاع از کار خود را دارند، که فریم بیشتری برای کل کار هستند. بوكاچوو داستانها را به عنوان یك نوع آموزش تعبیر می كند - در این مورد به تدریس خواننده ی خود كه او عمدتا به عنوان زن شناخته می شود، از آنجایی كه اشاره به خوانندگان بالقوه مرد نادر است، در مورد عشق. عشق یک کلمه مبهم به زبان انگلیسی است، شما می توانید چای با چیپس خود را دوست داشته باشید، شما ممکن است سگ خود را یا رنگ زرد در یک در اتاق خواب دوست داشته باشید. هیچکدام از آن ها در Decameron مشخص نیست، عشق در اینجا جنس یا گاهی اوقات از نوع عاشقانه است. جامعه جدید ده نفر بر اساس میل و اعتماد است. آنها مشترک هستند، گرچه ظاهرا از املاک دیگران استفاده می کنند و از کار خدمتکاران سود می برند، بنابراین این به لحاظ اجتماعی منحصر به فرد است، بر خلاف قصه های کانتربری که در آن مردم از یک سو و زمینه های اجتماعی می آیند. جامعه جدید زمانی متوقف شده است که از همان ابتدا، مانند خواندن خود، به عنوان یک مهلت موقت از وقایع در نظر گرفته شده است. آنها یک پادشاه برای هر روز حکومت می کنند، اما هر یک از ده نفر به نوبه خود یک روز برای حکومت می گیرند یکی از مزایای شرکت در یک گروه خواندن - مانند یکی از Decameron ما - از کمک هایی که همه خوانندگان دیگر از آن بهره مند است ساختن ReemK10 اشاره کرد که معنای ثروت در نام شخصیت ها و مجموعه ای از اعداد وجود دارد (سه مرد و هفت زن، اهمیت ده و غیره)، اما به عنوان یک خواننده که همه آن را عمدتا به من گذشت. تنها شخصیتی که واقعا برای من ایستاده بود، دیونو بود، نه به این خاطر که او دیونیزیا بود، بلکه به خاطر اینکه او آخرین داستان هر روز را به او می گفت. این در نهایت یک نقطه مرجع بود - همه چیز در جریان بود برای من. در یک لحظه احساس کردم که پانفیلو نویسنده ایستاده بود، اما لحظه ای گذشت و زندگی به حالت عادی بازگشت. به عبارت دیگر Decameron دارای پایه های پیچیده است، اما آنها با ظاهر ساختمان دخالت نمی کنند. برای خواننده، به سادگی یکصد داستان وجود دارد که به صورت ده روز در یک روایت فریم با برخی از متن های لینک شده تقسیم شده است. این داستان ها در مورد دیدگاه جهانیان از شهروندان افسار گسیخته و میان و بالا به طبقه بالا (اجتماعی کمتر از اشراف، اما وضعیت و ثروت بسیار بالایی برخوردارند تا قادر به نگاه کردن به افرادی باشند که بیش از حد به کسب و کار علاقه دارند)، در اواسط قرن نوزدهم شمال ایتالیا محدوده جغرافیایی در سراسر مدیترانه با چند داستان در فرانسه و انگلیس (انگلستان به عنوان عجیب و غریب در اینجا به عنوان Saladin، یک مقصد فانتزی که در آن رویاهای می تواند درست شود) در چین و دیگر مناطق دور افتاده وجود دارد با وجود سفرهای مارکو پولو. Merchant Prato می گوید که چطور طبیعت و روزمره هر جایی که جغرافیایی برای کسانی که در آن زمان در تجارت در ایتالیا مشغول به کار بوده اند، وجود دارد. داستانها در طول تاریخ تعیین شده اند، برخی در دوران باستان، دیگران در گذشته اخیر، بسیاری از آنها تقریبا معاصر زمان Boccaccios هستند. Boccaccio ممکن است هیچ یک از داستان را اختراع نکند. بسیاری از آن ها مجسمهای قابل تشخیص هستند و برخی از آنها توسط Chaucer در The Canterbury Tales بازنویسی می شوند؛ بعضی دیگر مانند داستان وحشتناک Griselda به نظر می رسد که در آن زمان به طور گسترده ای شناخته شده است و در منابع مختلف به عنوان الگو برای یک زن خوب ظاهر می شود (به عنوان مثال Le Menagier د پاریس را ببینید. در قصه های کانتربری، چاچر چند داستان از دکامرون را مجددا استفاده می کند و ایده ی روایت فریم را بر می دارد، اما او تغییر مهمی را به وجود می آورد. داستانگران چاوسر طیف اجتماعی گسترده ای را پوشش می دهند ,null,null,3],albeit with a southern English bias (hide spoiler)], Boccaccios reflect one view point that of Florentine urban Patrician families. They own landed estates, but dont have aristocratic titles (view spoiler)[ at least not yet, they are probably the kinds of",null,null,3],people who with judicious marriages or helpful gifts to the right persons might reasonably hope to acquire one in time (hide spoiler)], they admire aristocratic values and although their family wealth probably co",null,null,3],mes from trade and commerce, too pronounced an interest in business is felt to be improper.Being chaste, or more to the point being seen to be chaste, is an important attribute for the women of this class and governs how they are perceived in society",null,null,3],.",null,null,3],Therefore the ability to conduct extramarital relationships with discretion is lionised.",null,null,3],Oddly although their own reputation is important, persuading a servant to have sexual relations with an over eager suitor or to receive a beating in place of the heroine in exchange for a gift such a suit of clothes is seen as laudable, even by a bishop.",null,null,3],Morality is a social attribute, what is appropri...",null,null,3]]
مشاهده لینک اصلی
â € œNothing so deceptive that it can not be said to someone else، اگر کلمات مناسب برای انتقال آن استفاده شود. â € â € • جیووانی Boccaccio، DecameronLike قصه های Canterbury، زندگی و نظرات Tristram Shandy، Gentleman، Arabian شبها: قصه های یک هزار و یک شب و غیره، @ Decameron @ یک شاهکار ابتدایی ادبیات است. این یکی از آن کتاب هایی است که من از آن اجتناب کردم، زیرا فکر می کردم که آن را ملایم و خسته کننده خواهد بود. جهنم نستعلیقه من اشتباه بود Boccaccio خنده دار، فلاگین، آرزو، لبتین، تحریک آمیز، الهام بخش، توهین آمیز، دیوانه و همیشه - همیشه سرگرم کننده است. 100 داستان در تابستان 1348 به عنوان سیاه و سفید درگذشت فلورانس (و اروپا) گفته شده است. ده تن از جوانان اشرافی به کشور می آیند تا از مرگ، خشم و جسد شهر فرار کنند و خود را در داستان های عشق و ماجراجویی و جنسی و فریبکارانه سرگرم کنند. کشیش های بد، شاهزاده های شیطانی، مقدسین، گناهکاران، و پیچ و تاب های مختلف، نقاشی دقیق از ایتالیا را از بیش از 660 سال پیش به تصویر می کشد که به نظر می رسد به همان اندازه مدرن و بد بو است. چیزها قطعا تغییر کرده اند، اما لرد و خانم ها باور نکردنی است، فقط چند مورد از آن ها باقی مانده است.
مشاهده لینک اصلی
Decameron قطعا یک قطعه بسیار متناقض از ادبیات (در واقع، ساده آن عظیم)، به طوری که هیچ تعجبی نیست که ID آن را در نهایت به سر می برد. من واقعا طرفدار چاچر نیستم، اما من متوجه شدم که چند متن متنی که در این مورد استفاده شده است را تصدیق می کنم و تصور می کنم که انتخاب روایت فریم برای قصه های کانتربری به نظر می رسد که توسط The Decameron به Chaucer پیشنهاد شده است. به هر حال، Decameron نیز تحت تاثیر قرار گرفت. دکامرون همچنین یک آهنگ از طرف یکی از خوانندگان مورد علاقه من، هدر دیل، در درون درخت گلابی، درباره پیر هست و لیدیا و فریب آنها در رابطه با شوهر لیدیاس، الهام بخش بود. این یک آهنگ دوست داشتنی است، بازیگوش و کاملا متناسب با تن Decameron.Despite طول آن، Decameron بسیار آسان برای خواندن است. مجموعه ای از صد داستان کوتاه - یا شاید یک صد و یک، اگر شما داستان فریم را شمارش کنید - به ده روز تقسیم شده است که یک گروه از ده مرد و زن جوان در طول سال های طاعون خارج از فلورانس دیدار می کنند و برای سرگرم کردن خود، هر روز یک پادشاه یا ملکه از تعداد آنها انتخاب می کنند، که موضوع را برای داستان هایی که می گویند تعیین می کند. داستانها در زمانهای مختلفی مشابه هستند، وقتی که آنها در اطراف یک موضوع خاص حرکت می کنند، اما به طور کلی بسیاری از داستان های مختلف، اغلب خنده دار و اغلب با جنسیت است. شما تصور می کنید که هیچ زن در ایتالیا قرون وسطی (به جز Griselda و Zinevra) همیشه به شوهران خود اعتقاد داشتند! کار یک قرون وسطی، بی نظیر برای خیلی چیزها مانند تجاوز یا قدرت زنانه، خیلی خوب نیست. گاهی اوقات زنان را به آسمان می ستایند و در موارد دیگر آنها را به خاطر آنچه که گناهانشان را نادیده می گیرد، سرزنش می کند یا اینکه قطعا در همه زنان گسل نیست. با این حال، اغلب اوقات من ناراحت کننده نبودم و بسیاری از زنان باهوش و قوی در داستان نیز وجود دارند. ترجمه پنگوئن توسط G.H. McWilliam بسیار خوب است، به معنای همیشه قابل خواندن و سرگرم کننده است، نه خشک، و این نسخه همراه با ثروت از یادداشت ها در زمینه و در هر داستان خاص است. نقشه ها و شاخص نیز وجود دارد. حتی اگر شما این را برای مطالعه مطالعه نکنید، ارزشش را دارد - شاید به خصوص، به این دلیل که چیزها به وضوح بدون توجه به سطح تخصص شما در مورد موضوع توضیح می دهد.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب دکامرون
خرید کتاب دکامرون
جستجوی کتاب دکامرون در گودریدز
The Decameron is a collection of novellas by the 14th-century Italian author Giovanni Boccaccio (1313–1375). The book is structured as a frame story containing 100 tales told by a group of seven young women and three young men sheltering in a secluded villa just outside Florence to escape the Black Death, which was afflicting the city. Boccaccio probably conceived of The Decameron after the epidemic of 1348, and completed it by 1353. The various tales of love in The Decameron range from the erotic to the tragic. Tales of wit, practical jokes, and life lessons contribute to the mosaic. In addition to its literary value and widespread influence (for example on Chaucers The Canterbury Tales), it provides a document of life at the time. Written in the vernacular of the Florentine language, it is considered a masterpiece of classical early Italian prose.
هنوز نخوانده ام؛ شاید امشب آغاز کنم
عنوان: دکامرون ؛ نویسنده: جووانی بوکاچیو؛ مترجم: احمدخان دریابیگی؛ بوشهر، ؟، 1282؛
عنوان: دکامرون - حاوی یکصد حکایت فرح انگیز؛ نویسنده: جووانی بوکاچیو؛ مترجم: حبیب شنوقی؛ تهران، گوتنبرگ، 1338، در دو جلد؛ داستانهای ایتالیایی - قرن 14 م
عنوان: دکامرون - حاوی یکصد حکایت فرح انگیز؛ نویسنده: جووانی بوکاچیو؛ مترجم: محمد قاضی؛ تهران، مازیار، 1379، در 876 ص؛ چاپ دوم 1393؛ شابک: 9789645676108؛ موضوع: داستانهای ایتالیایی - قرن 14 م
دکامرون مشهورترین اثر «جووانی بوکاچیو» نویسندهٔ قرن چهاردهم میلادی کشور ایتالیاست که حاوی یکصد داستان کوتاه است. بوکاچیو این کتاب را به سبک هزار و یک شب نگاشته است و مواد خام قصه ها را از افسانه های: یونانی، رومی و دیگر کشورهای مشرق زمین، و گاه از زندگی روزمره ی مردمان وام گرفته است. ایشان این کتاب را بلافاصله پس از شیوع طاعون سال 1348 میلادی در فلورانس نوشتند. چارچوب راویان اصلی دکامرون را هفت زن و سه مرد تشکیل میدهند، که برای گریز از بلای طاعون، فلورانس را ترک کرده، به خانه های ییلاقی اطراف شهر پناه می‌برند؛ و در آنجا برای اینکه ذهن خود را از آن رخداد دور کنند، به قصه گوئی برای یکدیگر می‌پردازند؛ و چون خـُلق و خوی داستان‌گویان متفاوت است، داستانها دارای گیرائی و تنوع بسیار است. نویسنده آشنا به روح بشری و اشخاص داستان، و قهرمان‌های آن زنده و پر از شور زندگی، و جانوران داستانهای دکامرون نیز چنین هستند. این کتاب بعدها در ادبیات برخی کشورها، از جمله در انگلستان، مورد اقتباس و تقلید قرار گرفت. بسیاری از نویسندگان از جمله شکسپیر از قصه های آن برای نوشتن نمایشنامه های خود سود بردند. نخستین برگردان فارسی «دکامرون»، در دوره ی ناصر‌الدین شاه قاجار بود، که احمدخان دریابیگی در فاصله سالهای 1280 تا 1282 هجری خورشیدی، نخست در روزنامه مظفری بوشهر، و سپس به صورت چاپ سنگی و در قطع بزرگ آن را به سال 1282 خورشیدی چاپ کردند. ترجمه دوم توسط حبیب شنوقی در دو جلد و در یک مجلد در سال 1338 هجری خورشیدی منتشر شد، و سرانجام ترجمه سوم که ترجمه ای دقیق و کامل است، توسط زنده یاد: محمد قاضی؛ در سال 1379 هجری خورشیدی در انتشارات مازیار منتشر شد. البته منتخبی از داستانهای دکامرون را نیز بانو طاهره بدیعی در 70 ص در سال 1381 منتشر کرده است. عنوان کتاب یعنی: «دکامرون» از دو واژه یونانی «ده» و «روز» گرفته شده است. ساختار دکامرون به سال 1351 میلادی (و یا به روایتی به سال 1353 میلادی) به پایان رسیده است. کتاب با شرحی از وبا (مرگ سیاه) آغاز و به معرفی هفت زن و سه مرد جوان میرسد، که از فلورانس وبازده به دهاتی در حواشی فیسل برای دو هفته فرار میکنند. برای گذشت زمان، هر شب، همۀ اعضا هر یک داستانی را تعریف میکند. اگرچه چهارده روز میگذرد، دو روز در هر هفته برای کارهای دیگر اختصاص مییابند: یک روز برای وظایف و یک روز مقدس که هیچ کس در آنروز هیچ کاری نمی‌کند. بدینسان در پایان ده روز، صد داستان بازگو میشود. هرکدام از شخصیتها به نوبت به عنوان: شاه، و یا ملکه، برای یکی از آن ده روز انتخاب میشوند. وظیفه (شاه و یا ملکه) شامل انتخاب موضوع داستان برای آنروز میباشد، و موضوعات همه ی روزها به استثنای دو روز، معین میگردند: قدرت دارایی، قدرت خواست آدمی، داستانها ی عاشقانه که غم انگیز به پایان میرسند، داستانهای عاشقانه که پایانی خوش دارند، پاسخهای هوشمندانه ای که جان یک سخنگو را حفظ میکنند، حقه هایی که زنان به مردان میزنند، حقه هایی که مردم بطور عام به هم میزنند، و داستانهایی از عفت و پاکدامنی. تنها «دایو نیو» که هر روز داستان دهم را میگوید، به خاطر ذکاوتی که دارد حق آنرا دارد که هر داستانی را که میخواهد تعریف کند. نویسنده های بسیاری فکر میکنند که: «دایو نیو» نقطه نظرات خود بوگاچیو را بیان میکند. هر روز علاوه بر روایت شامل یک مقدمه و نتیجه مختصر نیز هستند تا قالب داستانها به غیر از طریق داستانگویی و از راه توضیح فعالیتهای روزانه نیز ادامه یابد. این فاصلۀ میان پرده ای مکرراً شامل استنساخ آوازهای محلی (فولکور) ایتالیایی ست. رابطۀ بین داستانهای یکروز و با روزهای دیگر آنگونه که بوگاچیو رخدادهای پیشین را بهم میتند، یک کلیت را تشکیل میدهند. موضوعات پایه ای داستانها عبارتند از: به ریشخند گرفتن شهوت و طمع کشیشها، تنش بین طبقۀ ثروتمند جدید تاجرها و خانواده های اشرافی، و خطرات و ماجراجوییهای بازرگانان در سفرهای تجاری. ا. شربیانی
مشاهده لینک اصلی
خیلی وقت پیش خوندمش . البته نسخه با ترجمه حبیب شنوقی که ۱۴قصه بیشتر از نسخه محمد قاضی داره و البته داستان هاش هم سانسور نشدن. به نظرم دکامرون کتابیه که جذابیتش به همون مسائل اروتیکش برمیگزده .یه چیزی مثل کارای عبید زاکانی .اگر طنز و هزلش رو بگیریم چیزی ازش نمیمونه .با توجه به اینکه بیشتر حکایت های کتاب رو خیلی دوست دارم بهش نمره کامل میدم.
مشاهده لینک اصلی
در قرن 14 در اروپا، در دوران ویرانگر مرگ سیاه، یک گروه فلورانسهای جوان - هفت زن و سه مرد - تصمیم گرفتند از پناه گریختن از پناهگاه و فرار از طاعون در ویلا خارج از شهر فلورانس. این چارچوب اساسی است که توسط نویسنده ی ایتالیایی جیووانی بوكاچوو برای ما صد داستان زندگی، عشق و ثروت با The Decameron استفاده می كند. پس از خروج از شهر، برای گذراندن زمان، ایده ی گفتن داستان ها به ارمغان می آورد و هر یك از آنها گروه جوان - Pampinea، Fiammetta، Filomena، Emilia، Lauretta، Neifile، Elissa، Panfilo، Filostrato و Dioneo - باید یک داستان را در هر روز بگویند. از روز دوم، فیلومنا، که به عنوان ملکه روز منصوب شد - همه آنها تبدیل به ملکه یا پادشاه شد - تصمیم گرفت که داستانهایی که در هر روز به آنها گفته شود، همه مربوط به موضوعی است که قبلا توسط یکی انتخاب شده بود مسئول تنها استثنا از این قانون، دیونو است، که خواسته است که به عنوان آخرین کسی باشد که هر روز داستان خود را به او بگوید و از الزام تطابق با موضوع روز آزاد شود. در آن استدلال شده است که دیونو به عنوان راه برای بوككچو به منظور بیان دیدگاه های خود از طریق داستان هایش خدمت كرده بود. من روزهای دلپذیری در شركت فلورانس های جوان مانند روز هشتم داشتم كه Lauretta به عنوان داستان های ترفندها انتخاب كرد زنان در مردان بازی می کنند و یا مردان در زنان بازی می کنند که، البته، با داستان های خنده دار و شیوه های هوشمندانه بسته بندی می شود؛ و یا آخرین روز، زمانی که پانفیلو خواسته بود که در مورد اعمال سخاوت سخن بگوید. من تعجب می کنم که آیا بوچاکو قصد دارد پیام های امیدوارانه ای به خوانندگانش پس از بسیاری از موارد خیانت و بدبختی بگذراند. اما دو روز بیشتر از دیگران لذت بخش بود: روز سه شنبه، ملکه روز، نویفیل تصریح کرد که داستان هایی که در آن فرد به سختی چیزی را به دست آورد یا آن را از دست داده و سپس دوباره آن را باید برای همه سرگرمی گفت. در آن روز Panfilo داستان بسیار خنده دار (چهارم) Dom Felice روایت می کند که با تمایل به صرف وقت کافی با همسر Friar Puccios به شوهرش می گوید که او مجبور است که برای رسیدن به فداکاری مجازات شود. اجازه دهید فقط بگویم که Dom Felice باید پس از این داستان مجازات های زیادی را مرتکب شود ... دو داستان دیگر از همان روز اول همچنان بعضی از موارد مورد علاقه من باقی مانده است: FALST TALE فیلوستراتو داستان داستان ماستتو دا لامپوراکیو، مرد جوان و خوش تیپ است که تصمیم می گیرد پس از شنیدن صدای قدیمی، دیگر در آنجا وجود ندارد. در حالی که کار می کند، توسط دو تن از راهبه ها متوجه شده است که، کنجکاو است تا احساس کند که احساس داشتن یک مرد، تصمیم می گیرد با او دروغ بگوید. همانطور که کلمه گسترش می یابد، ماستتو کار خود را بسیار طولانی می کند. @فقدان! به دیگران رجوع کنید، این چه چیزی است که می گویید؟ آیا نمی دانید که ما بکارت خود را به خدا وعده داده اید؟ اولا، اولا پاسخ دادید که چقدر برای او روز قیامت وعده داده شده است، و هیچ کس برای او انجام نمی شود! ما او را وعده داده ایم، اجازه دهید او خود را یکی دیگر از دیگران یا دیگران برای انجام آن به او. @\nبوك كاكوچو يك بار ديگر يك داستان طنزآميز با تظاهرات مذهبي و انتقادات كليساي كليسا را مي نويسد. حتی سیب، که از آن شما انتظار می رود که بهتر شناخت و رهبری را نسبت به آنچه که حقوقی است، کمک نکنید، اما برای به اشتراک گذاشتن خدمات ماساتت. TENTH TALEDioneo داستان داستان یک دختر زیبا و جوان به نام آلبیخ را می گوید که، مذهبی نیست اما مسیحیان زیادی را می شنوند که درباره ایمان صحبت می کنند و خدمت به خداوند، آرزو می کرد آنچه را که در آن بود، پیدا کند. پس از شنیدن پاسخ آنها و سرگردانی به بیابان در تلاش برای نزدیک شدن به خداوند، او در نهایت با یک راهب به نام Rustico ملاقات کرد که به نظر او وسوسه شد، تصمیم گرفت به او آموزش دهد که چگونه به شیطان بازگردد به جهنم @. Whereupon Rustico، دیدن او بسیار منصفانه، احساس الحاقی میل، و در نتیجه یک شورشی از گوشت آمد، که آلبیخ با تعجب مشخص، گفت: Rustico، این چیزی است که من می بینم تو، که پیش می آید، و که من ندارم؟ آه! دختر من، گفت: \"Rustico، شیطان که من به تو گفته ام، و تو را می بینم؟\" او اکنون به سختی به من عذاب می بخشد، به طوری که من ناتوانم قادر به نگه داشتن آن هستم. @\nاین داستان چنان @ گرافیک بود که در ترجمه یونان پائیز «The Decameron» او تصمیم گرفت که بجای ترجمه آنها Boccaccios را به جای ترجمه آنها بگذارد و بیان کند که @ ... غیرممکن است که تکنیک های این هنر اسرارآمیز را به زبان انگلیسی تحمل کند ... FOURTH DAYOn در روز چهارم، Filostrato، که به عنوان re del giorno منصوب شد، خواستار دوستان خود را به داستان از دوستداران که رابطه خود را به پایان رسید در فاجعه است. Fiammetta اولین داستان روز را می گوید، به داستان تانکریت می گوید که پس از قتل عام دختر گیشوندا، قلب خود را در یک جام طلایی می فرستد. او سپس تصمیم می گیرد که جام را با سم پر کند، آن را بنوشد و می میرد. در میان دیگر داستان های تراژیک، مورد علاقه من است که به شرح زیر است: FIFTH TALEFilomena داستان غم انگیز از Lisabetta است که عاشق او Lorenzo توسط برادرانش کشته شده است. در رویا، او به او می گوید جایی که بدنش را دفن کرد و تصمیم می گیرد سرش را بگیرد و ...
مشاهده لینک اصلی
پس از گذشت چند سال، دو تلاش و دو نسخه مختلف، این کتاب را به پایان رساندم. اولین تحسین بزرگ ادبی سال 2016 است. همه می توانم بگویم این است که تاریخ بشریت در هر صفحه این کتاب نهفته است. فضیلت ها و نقص هایی که نور انسان را تیره و تیره نشان می دهند، بوسیله Boccaccios به شکلی پر از شکلی ظریف و با استعداد و عجیب و غریب دیگر، صدای داستان های هفت بانوی جوان و سه مرد جوان که توسط این مجموعه زیبا ساخته شده است، فرار کرده است. از فلورانس (جایی که من عاشق و با آن من یک پیوند است که فراتر از منشا اسم و اجداد من است)، تلاش برای فرار از مرگ سیاه. این داستان ها بیشتر مربوط به ارتباط بین هوش و ثروت و نحوه کارکرد شخصیت های picaresque برای رسیدن به موفقیت است. اغلب اوقات درمورد یگانه بودن (Boccaccio باید ال جیمز زمان خود بوده است، اما، شما می دانید، با مهارت های نوشتن)، این داستان ها فاصله را از آرمان های قرون وسطایی، با توجه به انسان واقعی تمرکز می کنند. هرگز، من شروع به خواندن این مجموعه در سال 2013 و ناکام ماند. آمار / 06/25/2013 علامت گذاری به عنوان: در حال حاضر خواندن09 / 22/2013 صفحه 590 64.0٪ 01/02/2014 علامت گذاری به عنوان: will-i-ever-finish-it12 / 10/2015 علامت گذاری به عنوان: شروع به خواندن صفحه 1، مخفیانه12 / 20/2015 علامت گذاری به عنوان: در حال حاضر خواندن، officially02 / 13/2016 به عنوان: finishedBut، همانطور که می بینید، این سال من آن را ساخته ام. از آنجایی که من یک عکس از یک همراه وفادار نشسته در کنار من دارم، یک شاهد متعهد برای مبارزه با چشم های زیبا کهن بر روی من است، من فقط می توانم آن را تجسم کنم. (مشاهده اسپویلر) [هی، اوه مرده نیست! هس فقط با من نیست (مخفی کردن اسپویلر)] حافظه دوست داشتنی در حال حاضر به این کتاب فوق العاده متصل است. می 9، 16 * همچنین در وبلاگ من ** عکس اعتبار: چارلی و کتاب / من.
مشاهده لینک اصلی
Decameron مجموعه ای از صد داستان است که توسط یک گروه از ده نفر، هفت زن و سه مرد بیش از ده روز به یکدیگر گفته شده است. همه این داستان ها در یک داستان وجود دارد که در مورد این گروه از افرادی است که در طول وقوع طاعون در فلورانس گرد هم می آیند و چگونه به آن واکنش نشان می دهند - این است که با رفتن به حومه اطراف و بازسازی نوعی موقت Eden خارج از ترس از زمان. فراتر از آن، نویسندگان قصد و دفاع از کار خود را دارند، که فریم بیشتری برای کل کار هستند. بوكاچوو داستانها را به عنوان یك نوع آموزش تعبیر می كند - در این مورد به تدریس خواننده ی خود كه او عمدتا به عنوان زن شناخته می شود، از آنجایی كه اشاره به خوانندگان بالقوه مرد نادر است، در مورد عشق. عشق یک کلمه مبهم به زبان انگلیسی است، شما می توانید چای با چیپس خود را دوست داشته باشید، شما ممکن است سگ خود را یا رنگ زرد در یک در اتاق خواب دوست داشته باشید. هیچکدام از آن ها در Decameron مشخص نیست، عشق در اینجا جنس یا گاهی اوقات از نوع عاشقانه است. جامعه جدید ده نفر بر اساس میل و اعتماد است. آنها مشترک هستند، گرچه ظاهرا از املاک دیگران استفاده می کنند و از کار خدمتکاران سود می برند، بنابراین این به لحاظ اجتماعی منحصر به فرد است، بر خلاف قصه های کانتربری که در آن مردم از یک سو و زمینه های اجتماعی می آیند. جامعه جدید زمانی متوقف شده است که از همان ابتدا، مانند خواندن خود، به عنوان یک مهلت موقت از وقایع در نظر گرفته شده است. آنها یک پادشاه برای هر روز حکومت می کنند، اما هر یک از ده نفر به نوبه خود یک روز برای حکومت می گیرند یکی از مزایای شرکت در یک گروه خواندن - مانند یکی از Decameron ما - از کمک هایی که همه خوانندگان دیگر از آن بهره مند است ساختن ReemK10 اشاره کرد که معنای ثروت در نام شخصیت ها و مجموعه ای از اعداد وجود دارد (سه مرد و هفت زن، اهمیت ده و غیره)، اما به عنوان یک خواننده که همه آن را عمدتا به من گذشت. تنها شخصیتی که واقعا برای من ایستاده بود، دیونو بود، نه به این خاطر که او دیونیزیا بود، بلکه به خاطر اینکه او آخرین داستان هر روز را به او می گفت. این در نهایت یک نقطه مرجع بود - همه چیز در جریان بود برای من. در یک لحظه احساس کردم که پانفیلو نویسنده ایستاده بود، اما لحظه ای گذشت و زندگی به حالت عادی بازگشت. به عبارت دیگر Decameron دارای پایه های پیچیده است، اما آنها با ظاهر ساختمان دخالت نمی کنند. برای خواننده، به سادگی یکصد داستان وجود دارد که به صورت ده روز در یک روایت فریم با برخی از متن های لینک شده تقسیم شده است. این داستان ها در مورد دیدگاه جهانیان از شهروندان افسار گسیخته و میان و بالا به طبقه بالا (اجتماعی کمتر از اشراف، اما وضعیت و ثروت بسیار بالایی برخوردارند تا قادر به نگاه کردن به افرادی باشند که بیش از حد به کسب و کار علاقه دارند)، در اواسط قرن نوزدهم شمال ایتالیا محدوده جغرافیایی در سراسر مدیترانه با چند داستان در فرانسه و انگلیس (انگلستان به عنوان عجیب و غریب در اینجا به عنوان Saladin، یک مقصد فانتزی که در آن رویاهای می تواند درست شود) در چین و دیگر مناطق دور افتاده وجود دارد با وجود سفرهای مارکو پولو. Merchant Prato می گوید که چطور طبیعت و روزمره هر جایی که جغرافیایی برای کسانی که در آن زمان در تجارت در ایتالیا مشغول به کار بوده اند، وجود دارد. داستانها در طول تاریخ تعیین شده اند، برخی در دوران باستان، دیگران در گذشته اخیر، بسیاری از آنها تقریبا معاصر زمان Boccaccios هستند. Boccaccio ممکن است هیچ یک از داستان را اختراع نکند. بسیاری از آن ها مجسمهای قابل تشخیص هستند و برخی از آنها توسط Chaucer در The Canterbury Tales بازنویسی می شوند؛ بعضی دیگر مانند داستان وحشتناک Griselda به نظر می رسد که در آن زمان به طور گسترده ای شناخته شده است و در منابع مختلف به عنوان الگو برای یک زن خوب ظاهر می شود (به عنوان مثال Le Menagier د پاریس را ببینید. در قصه های کانتربری، چاچر چند داستان از دکامرون را مجددا استفاده می کند و ایده ی روایت فریم را بر می دارد، اما او تغییر مهمی را به وجود می آورد. داستانگران چاوسر طیف اجتماعی گسترده ای را پوشش می دهند ,null,null,3],albeit with a southern English bias (hide spoiler)], Boccaccios reflect one view point that of Florentine urban Patrician families. They own landed estates, but dont have aristocratic titles (view spoiler)[ at least not yet, they are probably the kinds of",null,null,3],people who with judicious marriages or helpful gifts to the right persons might reasonably hope to acquire one in time (hide spoiler)], they admire aristocratic values and although their family wealth probably co",null,null,3],mes from trade and commerce, too pronounced an interest in business is felt to be improper.Being chaste, or more to the point being seen to be chaste, is an important attribute for the women of this class and governs how they are perceived in society",null,null,3],.",null,null,3],Therefore the ability to conduct extramarital relationships with discretion is lionised.",null,null,3],Oddly although their own reputation is important, persuading a servant to have sexual relations with an over eager suitor or to receive a beating in place of the heroine in exchange for a gift such a suit of clothes is seen as laudable, even by a bishop.",null,null,3],Morality is a social attribute, what is appropri...",null,null,3]]
مشاهده لینک اصلی
â € œNothing so deceptive that it can not be said to someone else، اگر کلمات مناسب برای انتقال آن استفاده شود. â € â € • جیووانی Boccaccio، DecameronLike قصه های Canterbury، زندگی و نظرات Tristram Shandy، Gentleman، Arabian شبها: قصه های یک هزار و یک شب و غیره، @ Decameron @ یک شاهکار ابتدایی ادبیات است. این یکی از آن کتاب هایی است که من از آن اجتناب کردم، زیرا فکر می کردم که آن را ملایم و خسته کننده خواهد بود. جهنم نستعلیقه من اشتباه بود Boccaccio خنده دار، فلاگین، آرزو، لبتین، تحریک آمیز، الهام بخش، توهین آمیز، دیوانه و همیشه - همیشه سرگرم کننده است. 100 داستان در تابستان 1348 به عنوان سیاه و سفید درگذشت فلورانس (و اروپا) گفته شده است. ده تن از جوانان اشرافی به کشور می آیند تا از مرگ، خشم و جسد شهر فرار کنند و خود را در داستان های عشق و ماجراجویی و جنسی و فریبکارانه سرگرم کنند. کشیش های بد، شاهزاده های شیطانی، مقدسین، گناهکاران، و پیچ و تاب های مختلف، نقاشی دقیق از ایتالیا را از بیش از 660 سال پیش به تصویر می کشد که به نظر می رسد به همان اندازه مدرن و بد بو است. چیزها قطعا تغییر کرده اند، اما لرد و خانم ها باور نکردنی است، فقط چند مورد از آن ها باقی مانده است.
مشاهده لینک اصلی
Decameron قطعا یک قطعه بسیار متناقض از ادبیات (در واقع، ساده آن عظیم)، به طوری که هیچ تعجبی نیست که ID آن را در نهایت به سر می برد. من واقعا طرفدار چاچر نیستم، اما من متوجه شدم که چند متن متنی که در این مورد استفاده شده است را تصدیق می کنم و تصور می کنم که انتخاب روایت فریم برای قصه های کانتربری به نظر می رسد که توسط The Decameron به Chaucer پیشنهاد شده است. به هر حال، Decameron نیز تحت تاثیر قرار گرفت. دکامرون همچنین یک آهنگ از طرف یکی از خوانندگان مورد علاقه من، هدر دیل، در درون درخت گلابی، درباره پیر هست و لیدیا و فریب آنها در رابطه با شوهر لیدیاس، الهام بخش بود. این یک آهنگ دوست داشتنی است، بازیگوش و کاملا متناسب با تن Decameron.Despite طول آن، Decameron بسیار آسان برای خواندن است. مجموعه ای از صد داستان کوتاه - یا شاید یک صد و یک، اگر شما داستان فریم را شمارش کنید - به ده روز تقسیم شده است که یک گروه از ده مرد و زن جوان در طول سال های طاعون خارج از فلورانس دیدار می کنند و برای سرگرم کردن خود، هر روز یک پادشاه یا ملکه از تعداد آنها انتخاب می کنند، که موضوع را برای داستان هایی که می گویند تعیین می کند. داستانها در زمانهای مختلفی مشابه هستند، وقتی که آنها در اطراف یک موضوع خاص حرکت می کنند، اما به طور کلی بسیاری از داستان های مختلف، اغلب خنده دار و اغلب با جنسیت است. شما تصور می کنید که هیچ زن در ایتالیا قرون وسطی (به جز Griselda و Zinevra) همیشه به شوهران خود اعتقاد داشتند! کار یک قرون وسطی، بی نظیر برای خیلی چیزها مانند تجاوز یا قدرت زنانه، خیلی خوب نیست. گاهی اوقات زنان را به آسمان می ستایند و در موارد دیگر آنها را به خاطر آنچه که گناهانشان را نادیده می گیرد، سرزنش می کند یا اینکه قطعا در همه زنان گسل نیست. با این حال، اغلب اوقات من ناراحت کننده نبودم و بسیاری از زنان باهوش و قوی در داستان نیز وجود دارند. ترجمه پنگوئن توسط G.H. McWilliam بسیار خوب است، به معنای همیشه قابل خواندن و سرگرم کننده است، نه خشک، و این نسخه همراه با ثروت از یادداشت ها در زمینه و در هر داستان خاص است. نقشه ها و شاخص نیز وجود دارد. حتی اگر شما این را برای مطالعه مطالعه نکنید، ارزشش را دارد - شاید به خصوص، به این دلیل که چیزها به وضوح بدون توجه به سطح تخصص شما در مورد موضوع توضیح می دهد.
مشاهده لینک اصلی